Pozycja budowania mostu

1) na ławce i skrzynce do jogi

Ławkę do jogi chyba najczęściej wykorzystujemy do wykonywania podpartej setu-bandha-sarvangasany – czyli budowania mostu. Jest to pozycja z grupy wygięć do tyłu. Na pierwszej ilustracji wariant na ławce i skrzynce ręce rozluźnione.

pozycja budowania mostu na ławce i skrzynce do jogi

2) na ławce w poprzek

Na drugiej ilustracji jest wariant na ławce w poprzek. Biodra są na ławce, dłońmi trzymamy od dołu za krawędź, aby otworzyć lepiej klatkę piersiową. Nogi trzyma się zazwyczaj wyprostowane (zazwyczaj zakłada się jeszcze pasek na uda) i oparte o ścianę albo zgięte, gdy odczuwamy dyskomfort w kręgosłupie. Gdy barki nie dostają do ziemi, to podkłada się pod nie koc.

most na ławce w poprzek

Viparita dandasana na ławce do jogi

Ławkę można wykorzystywać do wykonywania innych asan z tej grupy, np. viparita-dandasany, urdhva-dhanurasany – łuku. Na zdjęciach mamy dwa warianty viparita-dandasany:

Jest też wersja ze stopami na ławce. Jest to bardziej aktywna wersja. Wzmacnia dół pleców i jest bezpieczniejsza dla lędźwiowego odcinka kręgosłupa.

setu-bandha sarvangasana stopy na ławce

Viparita-dandasana I – jak w klasycznym staniu na głowie. Przedramiona na ziemi, place dłoni zaplecione i obejmują głowę.

Viparita-dandasana I

Viparita-dandasana II – jak w staniu na głowie II, czyli tylko dłonie na ziemi, przedramiona prostopadłe do podłogi.

Viparita-dandasana II

Wygięcia do przodu z ławką

Ławki używa się też  do wykonywania wygięć do przodu. Na ilustracji jest jedna z asan z tej grupy: janu-sirsasana. Stopa opiera się o poprzeczkę ławki, dzięki temu noga jest stabilniejsza, a dłońmi ciągniemy za krawędź. To pomaga wyciągnąć tułów, jest on też wyżej co jest lepsze dla osób z dużą sztywnością nóg i pleców.

janu-sirsasana