Generalnie używa się wieloryba do wygięć do tyłu. Jest ok tak wygięty, że podpiera plecy wszędzie, więc mimo wygięcia do tyłu kręgosłup jest stabilnie ułożony.

Korzystając z tego przyrządu można wygodnie trwać długo w pozycji. Możliwe staje się wykonanie pozycji jogi przez niektóre osoby, które normalnej klasycznej wersji nie są w stanie wykonać. Gdy leżę na tym tym przyrządzie i mam głowę odchyloną do  przodu w stronę mostka (na zdjęciu podpartą na dwóch wałkach) oraz biodra są najwyżej to wykonuję setubandha sarvangasanę – most. Jeśli przesunę tułów wyżej i będę otwierał przeponę, splot słoneczny oraz mostek z głową odchyloną do tyłu, to wykonuję viparita dandasanę. Jest to pozycją z wygięciem do tyłu, którą ostatecznie wykonuję się na macie. Głową i ręce są ustawione podobnie jak w staniu na głowie. Na zdjęciu jest wariant ze stopami na wyżej na wielorybie.

Oprócz wygięć do tyłu można wykorzystać wieloryb w praktyce jogi do wygięć do przodu. Ma on specjalne nacięcia w które wkłada się drewnianą poprzeczkę. Siedząc przodem do niego opiera się stopę lub stopy i chwyta za wieloryba lub za poprzeczkę. Na zdjęciach dwie asany: janu-sirsasana oraz pascimottanasana.

Fot.1 viparita dandasana stopy na wielorybie
Fot. 2 viparita dandasana wersja pasywna
Fot. 3 viparita dandasana nogi zgięte
Fot. 4 janu-śirsasnana z wielorybem
Fot. 5 paścimottanasana